Verið hrædd. Eða MJÖG hrædd!

Bandaríska þjóðaröryggisráðuneytið (DHS) hefur sent frá sér fréttatilkynningu. Í stað fimm stiga litakvarða sem frá árinu 2001 hefur táknað viðbúnaðarstig vegna hryðjuverka, verður framvegis notast við mun einfaldari kvarða. Á hinum nýja kvarða eru aðeins tvö viðbúnaðarstig: "aukin hætta" og "yfirvofandi hætta". Framvegis mun semsagt alltaf verða annaðhvort hætta á hryðjuverkum eða þau beinlínis yfirvofandi.

Næst verður þetta líklega einfaldað enn frekar og bæði viðbúnaðarstigin sameinuð  í eitt: "HEIMSENDIR Í NÁND".

Ráðuneyti öryggismála fósturjarðarinnar hefur einnig tekið upp slagorðið „Ef þú sérð eitthvað, segðu eitthvað.“ Janet Napolitano ráðherra segir að „...besta fyrirkomulag öryggismála er það sem notast við bandarískan almenning sem lykilþátttakanda,“.

Næst verður slagorðið líklega einfaldað enn frekar: "NJÓSNIÐ UM MEÐBORGARA!"

Til samræmingar mun loks þurfa að breyta nafni ráðuneytisins í State Terrorism And Security Institute, skammstafað STASI eins og fyrirmyndin.

Taka upp nýtt viðbúnaðarkerfi

Hver á að verja Ísland?

Er þetta ekki bara spurning um að fá Ríkiskaup til að sjá um útboð á verkefninu?

Neikvæðar lánshæfishorfur USA

Matsfyrirtækið Standard & Poor's hefur sett bandarískar ríkisskuldir á athugunarlista með neikvæðum horfum, en núverandi einkunn er AAA/A-1+. Í skýrslu um ákvörðunina er útskýrt að þetta feli í sér að taldar séu a.m.k. þriðjungslíkur á lækkun lánshæfis Bandaríkjanna á þessu ári eða því næsta. Þetta eru hinsvegar engar fréttir fyrir þá sem fylgst hafa með fjármálamörkuðum undanfarin misseri. Það er fyrir löngu síðan ljóst að ef fram heldur sem horfir er útilokað að bandaríska ríkið muni geta staðið undir skuldbindingum sínum.

Hér má sjá einn helsta mælikvarðann á skuldastöðu bandaríska ríkisins:

Hér má sjá viðbrögð eins helsta mælikvarðans á kaupmátt Bandaríkjadals:

 

Þess má geta að bandaríska ríkið hefur haft AAA einkunn sína hjá S&P frá árinu 1941 þegar fyrirtækið varð til við samruna Standard og Poor's, en þar áður höfðu bæði fyrirtækin ávallt gefið hæstu einkunn. Núna hefur verið upplýst að bandarísk stjórnvöld fengu veður af þessu á föstudaginn og höfðu því tíma til að undirbúa spunavélarnar. Meti það hver fyrir sig hvort slík vinnubrögð séu ásættanleg eða eigi yfir höfuð nokkuð skylt við hugtakið "frjáls markaður".

Í nóvember síðastliðnum lækkaði kínverska matsfyrirtækið Dagong lánshæfismat bandaríska ríkisins úr AA niður í A+. Kína er stærsti handhafi bandarískra ríkisskuldabréfa og má því segja að með þessu hafi verið send ákveðin viðvörun til bandarískra stjórnvalda. Ef lánshæfismatið lækkar frekar fer það niður í B-flokk sem hefði í för með sér að kínverskar fjármálastofnanir þyrftu að selja bréfin til að uppfylla skilyrði um takmörkun útlánaáhættu. Þessi atburðarás er samskonar og sú sem felldi íslensku bankana haustið 2008, og ef hún raungerist er spilið búið fyrir dollarahagkerfið.

Neikvæðar horfur fyrir bandaríska lánshæfiseinkunn

Hvað þýða þessi viðskipti?

Seðlabankinn, fyrir hönd ríkissjóðs, hyggst kaupa útistandandi ríkisskuldabréf að fjárhæð 130 milljarðar króna. Þetta er restin af þeim erlendu skuldabréfum ríkissjóðs sem falla í gjalddaga á þessu ári og næsta. Bréfin eru í Evrum en til að greiða fyrir þau ætlar Seðlabankinn að nota hluta af 767 milljarða gjaldeyrisforða sínum sem er að mestu fenginn að láni hjá AGS og samstarfsríkjum sjóðsins.

Már Guðmundsson seðlabankastjóri segir að niðurstaðan geti ekki annað en verið jákvæð. Hann útskýrir að í raun sé um að ræða vaxtamunaviðskipti sem muni skila ávinningi á hvorn veg sem þau fara. Þegar ég heyri svona fullyrðingar hingja viðvörunarbjöllur sjálkrafa. En reyndar fylgir sögunni að þetta hafi verið hluti af hliðaráætlun sem Seðlabankinn hefði gert ef ske kynni að IceSave ríkisábyrgð yrði hafnað. Það er hressileg tilbreyting að Seðlabankinn hafi verið með "Plan B" tilbúið í þetta sinn, ef eitthvað er mun það auka traust og trúverðugleika út á við.

En hvað þýðir þessi gjörningur fyrir íslenskt efnahagslíf? Nú lítur þetta ágætlega út eins og fréttatilkynningin hljómar, en þannig er það nú líka yfirleitt alltaf. Hvaða þýðingu hefur það til dæmis að Seðlabankinn sé að kaupa skuldir ríkissjóðs? Er það ekki bara eins og að færa fé á milli vasa? Er þetta ígildi peningaprentunar? Stendur ríkissjóður uppi skuldsettur gagnvart Seðlabankanum eftir þessi viðskipti? Ef svo er hvert fer þá ágóðinn af þeim vöxtum sem ríkið greiðir Seðlabankanum? Fer hann í vexti sem greiddir eru af innstæðum bankastofnana hjá Seðlabankanum? Eða skilar hann sér aftur til ríkissjóðs sem samfélagsarður?

Ég auglýsi eftir skýringum á mannamáli ef einhvers býðst til að veita þær.

Reyndar ætti það að vera ein af starfsskyldum Seðlabankastjóra.

Ríkissjóður býðst til að kaupa erlend skuldabréf

Reikna með 56% endurheimtum

Breska blaðið Sunday Mail fjallar um eftirköstin af IceSave í dag. Í greininni kemur fram nokkuð furðuleg túlkun á málsatvikum, og frjálslega farið með ýmsar staðreyndir. Athygli vekur að þar er því haldið fram að endurheimtur úr þrotabúi Landsbankans upp í kröfu breska ríkisins séu aðeins áætlaðar 56%. Reyndar er ekki alveg ljóst hvernig þessi niðurstaða er fengin, svo rétt er að taka þessu með fyrirvara.

Í fréttinni er fullyrt að einhverjir ónafngreindir sérfræðingar telji eignir þrotabúsins ekki duga fyrir nema 1,3 milljörðum punda af 2,3 milljarða punda kröfu breska fjármálaráðuneytisins. Mismunurinn er 1 milljarður punda eða 56%, en athugið að kröfufjárhæðin sem er tilgreind samsvarar hinsvegar aðeins lágmarkstryggingunni upp að 20.888 Evrum. Þarna er því verið að draga upp frekar skakka mynd af útkomunni því ljóst er að Bretar munu fá miklu meira í sinn hlut úr þrotabúi Landsbankans en sem nemur lágmarkstryggingunni, vegna neyðarlaganna sem veittu kröfum þeirra forgang.

Samkvæmt opinberlega skjalfestum forsendum munu endurheimtur breska fjármálaráðuneytisins af 2,3 milljarða punda kröfu sinni vegna lágmarkstryggingar nánast örugglega verða 100%. Þar að auki eiga þeir kröfu upp á 2,4 milljarða punda í þrotabú Landsbankans vegna viðbótartryggingar sem breska ríkið ábyrgðist, og búist er við að endurheimtur af henni verði 1,9 milljarðar punda eða tæp 80%. Samanlagðar heimtur af öllum kröfum breska fjármálaráðuneytisins vegna IceSave eru þar með áætlaðar 4,2 milljarðar punda eða 89%.

Þetta er hægt að lesa út úr gögnum á vefsíðum fjármálaráðuneytisins og skilanefndar Landsbankans, sem er jafnvel sagt vera varfærið mat, og er augljóslega himinn og haf milli þess og fullyrðinganna í fréttinni. Getur verið að málið hafi ekki verið kynnt nægilega vel fyrir erlendum fjölmiðlum? Eða vita þeir eitthvað meira en kemur fram í hinum opinberu gögnum? Til dæmis hver vegna tilboði um þrotabúið ásamt 250 milljón punda eingreiðslu var hafnað...

Verslanir seldar til borga Icesave?