Ground Hog Day

Núna virðist Morgunblaðinu hafa tekist að flækja sig og hugsanlega líka óvart EUobserver fréttaveituna í talsvert flókna ritdeilu við hollenskan gervihagfræðing sem virðist ætla að draga dilk á eftir sér.

Bjarni Benediktsson formaður Sjálfstæðisflokksins mælti í dag fyrir vantrauststillögu á ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri-grænna. Hann hafði reyndar fyrir síðustu helgi fullyrt að þjóðaratkvæðagreiðslan um IceSave mætti ekki snúast um líf ríkisstjórnarinnar.

Samt stendur í tilkynningu frá Sjálfstæðisflokknum:

"Niðurstaða þjóðaratkvæðagreiðslunnar um liðna helgi er aðeins enn ein birtingarmynd þess vanda sem ríkisstjórnin á við að etja."

Ground Hog Day 

En það merkilegasta við tilkynninguna í ljósi þeirra málefna sem nú eru framundan:

"Einn stjórnmálaflokkur, Samfylkingin, hefur sett endurreisn landsins í gíslingu í einstrengingslegum tilraunum sínum til að þvinga þjóðina í Evrópusambandið – studd af vinstri grænum sem virðast láta sér vel líka – þrátt fyrir stefnu flokksins í aðra átt. Augljóst er, að aðild að ESB er í andstöðu við meginþorra þjóðarinnar og aðildarferlið einungis til þess fallið að auka enn frekar á sundrungu og erfiðleika hennar."

Þar höfum við það.

Neitar ummælum um forsetann

Ekkert að marka vísitölureikninga

Kerfisvilla hefur komið í ljós við innlestur á launagögnum í vísitölu byggingarkostnaðar, sem haft hefur í för með sér uppsafnað vanmat í vísitölunni frá mars 2010. Hagstofan vinnur nú að afturvirkum endurútreikningi um tæpt ár.

Maður verður óhjákvæmilega hugsi yfir fréttum sem þessari, ásamt þeim dæmalausa vitleysisgangi sem virðist umkringja endurútreikninga fjármálafyrirtækja á vissum tegundum lána sem voru tengd ákveðnum vísitölum. Þess er skemmst að minnast þegar lækkun mældist eftir áramót á þeirri vísitölu sem er einna mesti áhrifavaldur á hagsmuni íslenskra heimila um þessar mundir: verðlagsvísitölunni. Þegar farið var að kanna málið kom í ljós að engin raunveruleg verðhjöðnun hafði átt sér stað, heldur tók Hagstofan einfaldlega útvarpsskattinn út úr reikniformúlunni um áramótin.

Eins og síðastnefnda dæmið ber með sér er ekkert af þessu grafið í stein heldur auðveldlega hægt að breyta, að því er virðist af geðþótta. Maður spyr því hvers vegna ekki eru gerðar breytingar sem hafa áhrif til lækkunar fyrst það er svona auðvelt? Eins og fyrrnefndu dæmin sanna er heldur ekki einu sinni víst að þær stofnanir sem eiga að vera að reikna þessar stærðir séu yfir höfuð starfi sínu vaxnar. Á það ekki síst við um fjármálafyrirtækin, en komið hefur í ljós að ennþá eru þau að þráast við að fara að lögum við útreikninga sem lagðir eru til grundvallar innheimtu.

Það nýjasta er þrálátur orðrómur um að höfuðóvinur íslenskra lánþega: verðtryggingin, kunni einnig að vera byggð á röngum útreikningum í trássi við lagafyrirmæli. Sumir hafa sagt að það hljóti að vera vitlaust gefið í þessu spili. Kannski það eigi hreinlega eftir að koma á daginn! Eftir eignaupptöku bankanna og valdaupptöku svikulla stjórnmálamanna, væri það eftir öllu ef hin langþráða skjaldborg myndi finnast í sakleysislegri kerfisvillu.

Það væri svipað og í sögunni um Innrásina frá Mars, þegar geimverurnar voru um það bil að leggja undir sig mannkynið, en biðu lægri hlut á elleftu stundu fyrir jarðneskum sýklum sem þær höfðu aldrei þróað ónæmi fyrir.

Kerfisvilla í útreikningum vísitölu

Guð blessi Írland

Allied Irish Bank sem írska ríkið bjargaði árið 2009, tapaði 10,4 milljörðum evra eða 1.700 milljörðum króna á síðasta ári. Til samanburðar er þjóðarframleiðsla Íslands um 1.500 milljarðar króna, sem þýðir að þetta er svipað og ef írskum velferðarþegum hefði fjölgað um nokkur hundruð þúsund á árinu. Í þessu tilviki er velferðarþeginn reyndar aðeins einn, en er hinsvegar einn af mörgum bönkum sem írska ríkið hefur hlaupið undir bagga með á kostnað skattgreiðenda.

Það féll í skuggann af kosningabaráttunni hér heima en rúmri viku fyrir þjóðaratkvæðagreiðsluna um IceSave kom upp svokallað "moment of truth" þegar það dagaði loksins upp fyrir Írum hverjar yrðu óhjákvæmilegar afleiðingar ótakmarkaðrar ábyrgðar á skuldbindingum bankakerfisins. Þeir virtust hafa skyndilega áttað sig á því að kerfið í heild væri líklega gjaldþrota, og þyrfti að þjóðnýta það eins og það leggur sig. Þetta eru líka óhjákvæmileg örlög allra fjármálakerfa sem byggja á brotaforðabönkum, eina spurningin er hversu lengi þau ná að lifa áður en þau falla saman.

“Paper money eventually returns to its intrinsic value - zero.” - Voltaire

Írar horfa nú af mikilli öfund til Íslands, sem hefur farið gjörólíka leið við endurskipulagningu fjármálakerfisins, og sem virðist muni enda talsvert betur.

Guð blessi Írland.

Mikið tap á írskum banka

Stórvarasamir Íslendingar :)

Jæja, þá er það opinbert að maður sé kominn í hóp einstaklinga sem álitnir eru stórhættulegir. Á dauða mínum átti ég von, en ekki því að einhverntíma yrði til fólk sem myndi verða hrætt við mig, síst af öllu háttsettir embættismenn í öðrum löndum! Ég meina það er ekki eins og sé voða ógnvekjandi, hvorki tattóveraður eða gataður, og ekki einu sinni síðhærður... en að meta fólk eftir slíku væru reyndar fordómar. ;)

Eins og ég spáði í aðdraganda þjóðaratkvæðagreiðslunnar og notaði sem eina helstu röksemd fyrir því að segja NEI, þá hefur tekist að senda sterk skilaboð til umheimsins. Víða um Evrópu er núna horft til þess fordæmis sem við höfum skapað.

Almenningi á Írlandi, í Portúgal og Grikklandi finnst það vera gott fordæmi.

Embættismönnum í Brüssel finnst það hinsvegar slæmt fordæmi.

Í þessu kristallast það sem stjórnmál á 21. öldinni munu snúast um. Í stað vinstri og hægri verður tekist á um sjónarmið þeirra sem eru á toppi og botni valdastrúktúra.

Óttast fordæmi Íslands

1.400 "líkar" við þessa frétt

Sylvester Eijffinger, prófessor í hagfræði við Tilburg-háskóla og einn ráðgjafa Mark Rutte, forsætisráðherra Hollands í Icesave-deilunni, segir að hann telji á þessari stundu enga möguleika á því að Ísland verði aðili að Evrópusambandinu.

 

Samkvæmt fésbókarteljara mbl.is hefur 1.400 manns "líkað" við þessa frétt nú þegar.

Síðan á 1. apríl er búinn að vera Ground Hog Day á Íslandi. Reyndar með þeim mun að í stað þess að vera föst á leiðinlegum stað af ómerkilegu tilefni, erum við í hringiðu sögulegrar og geysispennandi atburðarásar sem jaðrar á köflum við farsa.

Og nú hafa íslenskir fullveldissinnar öðlast óvænta bandamenn í Hollandi. Svona getur refskák alþjóðastjórnmála komið á óvart.

 

Áfram Ísland!

Hóta að standa í vegi aðildar að ESB