Þúsundkall á mann

Forsætisráðuneytið kemur til með að greiða tæplega 300 milljónir króna fyrir sérfræði- og ráðgjafaþjónustu vegna efnahagshrunsins.

Það gerir tæpar 1.000 kr. á hvern Íslending, eða 5.000 kr. fyrir fimm manna fjölskyldu miðað við jafna dreifingu á þessum kostnaði.

300 milljónir fyrir ráðgjöf

Alþingi ber að hafna ríkisábyrgð á IceSave

Alþingi getur með engu móti samþykkt ábyrgð ríkisins á núverandi IceSave samningi þannig að hann standist gildandi lög og reglur. Ástæðan er mjög einföld, slík ábyrgð er beinlínis óheimil og fyrir því eru margvísleg rök sem hér verða rakin. Í hinni evrópsku tilskipun 94/19 EB um innstæðutryggingar segir meðal annars:

Í inngangi (bls. 3):

"Tilskipun þessi getur ekki gert aðildarríkin eða lögbær yfirvöld þeirra ábyrg gagnvart innstæðueigendum ef þau hafa séð til þess að koma á einu eða fleiri kerfum viðurkenndum af stjórnvöldum sem ábyrgjast innlán eða lánastofnanirnar sjálfar og tryggja að innstæðueigendur fái bætur og tryggingu í samræmi við skilmálana í þessari tilskipun."

Einnig í 3. gr. 1. hluta:

"Kerfið má ekki felast í tryggingu sem aðildarríkin sjálf eða héraðs- og sveitastjórnir veita lánastofnun."

Þetta álit tekur Ríkisendurskoðun undir í skýrslu um endurskoðun ríkisreiknings 2007 þar sem segir að fella skuli sjálfseignarstofnunina Tryggingasjóð Innstæðueigenda úr D-hluta ríkissjóðs og er það rökstutt og áréttað með eftirfarandi hætti.

Á bls. 9 og bls. 57:

"Sjóðurinn getur með engu móti talist eign ríkisins og það ber heldur ekki ábyrgð á skuldbindingum hans."

Til að fjármagna ríkisábyrgð ef á hana reynir þyrftu stjórnvöld að leggja skatt á íslenskan almenning, en þar sem engin lagaheimild var til þess þegar Landsbankinn hrundi væri um afturvirka skattheimtu að ræða sem er beinlínis bönnuð í stjórnarskrá lýðveldisins Íslands.

77. gr. 2. mgr.:

Enginn skattur verður lagður á nema heimild hafi verið fyrir honum í lögum þegar þau atvik urðu sem ráða skattskyldu.

Það hlýtur að vera sjálfsögð krafa, bæði almennings sem og viðsemjenda í IceSave deilunni, að farið sé með lausn málsins í samræmi við íslensk lög og gildandi tilskipanir á evrópska efnahagssvæðinu. Ljóst er að þau skilyrði verða ekki uppfyllt með núverandi samningi eins og hann liggur fyrir.

Margir skoða Icesave-reikni

Meirihluti Íslendinga á móti ESB aðild

Samkvæmt könnun sem Capacent Gallup gerði dagana 16. til 27. Júlí fyrir Andríki, er meirihluti þjóðarinnar mótfallin aðild Íslands að Evrópusambandinu. Athygli vekur að einnig var kannað hvort fólk væri með eða á móti þjóðaratkvæðagreiðslu um aðildarumsóknina, og kom í ljós að fyrir því var meirihluti, þ.e.a.s. svokallaðir "tvöfaldri" þjóðaratkvæðagreiðslu, sem hefði þá líklega samt aðeins orðið einföld og þannig sparað okkur mikla fyrirhöfn við aðildarviðræður um eitthvað sem verður aldrei að veruleika hvort sem er.

Niðurstöður settar fram með myndrænum hætti:

Ert þú hlynnt/ur eða andvíg/ur inngöngu Íslands í Evrópusambandið?

Mjög eða frekar hlynntir samtals: 34,7% - Mjög eða frekar andvígir: 48,5% samtals.

 

 

Ef miðað er eingöngu við þá sem tóku afstöðu:

Mjög eða frekar hlynntir samtals: 41,7% - Mjög eða frekar andvígir: 58,3% samtals. 

 

 

 

Fleiri andvígir aðild að ESB

Varnarsigur fyrir frjálsa fjölmiðlaumfjöllun

Skilanefnd Kaupþings og bankastjóri nýja Kaupþings hafa ákveðið að höfða ekki staðfestingarmál vegna umfjöllunar RÚV um stórlánayfirlit sem lekið var á vefinn fyrir helgi. Sem er vel þar sem með lögbanninu var gerð alvarleg aðför að tjáningarfrelsi og getu fjölmiðla til að veita aðhald í þjóðfélaginu, gjarnan kallað "fjórða valdið" sem vissulega er vandmeðfarið en hefur sýnt mikilvægi sitt að undanförnu.

Mér er hinsvegar spurn, hvað kemur þetta mál Nýja Kaupþingi yfir höfuð við? Get svosem skilið aðkomu skilanefndar gamla bankans að málinu fyrst lögbanns var á annað borð krafist, þar sem umrædd skýrsla var gerð í gamla bankanum. Ég stóð hinsvegar í þeirri meiningu að gamli bankinn og sá nýji væru sitthvort fyrirtækið. Þetta mál leiðir bersýnilega í ljós að svo er ekki, og þarna er einfaldlega um ríkisvætt kennitöluflakk að ræða.

Skaupþingsáhlaup í uppsiglingu á morgun? (Sem betur fer búinn að tæma það litla sem ég átti þar.) Það verður alltaf meira og meira spennandi með hverjum deginum sem líður að vera Íslendingur, maður veit aldrei hverju er von á næst. Þetta er svona svipað og maður ímyndar sér að væri ef maður hefði ríkisborgararétt í farsakenndu sakamálaleikriti!

Falla frá lögbanni

Mótmælum þöggun og ritskoðun!

Í gær sögðu íslenskir fjölmiðlar frá því að kynningarskýrsla um áhættugreiningu á stórútlánum Kaupþings frá 26. september 2008, hefði verið birt á vefsíðunni WikiLeaks síðastliðinn miðvikudag. Innan 24 klst. frá birtingu þessara gagna barst Wikileaks svo lögfræðihótun frá Þórarni Þorgeirssyni forstöðumanni lögfræðisviðs Kaupþings, þar sem hann heimtar að skjalið verði fjarlægt af vefnum, með tilvísan í íslensk lög um bankaleynd. Þórarinn hefur greinilega ekki tekið nógu vel eftir í skólanum þegar hann var að læra lögfræði, fyrst hann fattar ekki að íslensk lög hafa ekkert gildi í Svíþjóð, hvorki um bankaleynd né annað. Í dag tók svo steininn úr þegar Kaupþing fór fram á við sýslumanninn í Reykjavík að sett yrði lögbann á frekari umfjöllun RÚV byggða á upplýsingunum sem lekið var. Síðdegis varð sýsli við kröfu Kaupþings og felldi úrskurð um lögbann ritskoðun á fréttarstofu Ríkisútvarpsins. Þess má geta að Sýslumaður í Reykjavík er Rúnar Guðjónsson og hvort sem það skiptir máli eða ekki þá er mér tjáð að synir hans séu kúlulánþeginn Frosti Reyr Rúnarsson, fyrrverandi forstöðumaður verðbréfamiðlunar Kaupþings og Guðjón Rúnarsson, framkvæmdastjóri Samtaka fjármálafyrirtækja sem hafa lengi verið meðal ötulustu talsmanna bankaleyndar á Íslandi.

Ég á í raun engin orð sem mér þykir ná almennilega yfir þessari atburðarás. Þetta minnir kannski einna helst á 2. flokks sakamálasögu, sem er fyrst og fremst átakanleg fyrir þær sakir hversu pirrandi og heimskar aðalsögupersónurnar eru. Það syrgir mig líka að vita til þess að fullorðið fólk skuli hafa hagað sér eins komið hefur í ljós að það hafi gert hérna á Íslandi í tengslum við bankahrunið, og geri það greinilega enn. Þær staðreyndir sem liggja fyrir um áhættuhegðun og spilingu bankanna og viðbrögð úrræðaleysi stjórnkerfisins við hruni þeirra, bera að mínu mati vott um siðferðisþroska á við illa gefna skólakrakka. Þessi nýjasta hlið á þessum málum breytir engu þar um heldur toppar algjörlega vitleysuna. Þar fyrir utan þykir mér sorglegt að vita til þess að ritskoðun og þöggun skuli enn þrífast á svo mörgum sviðum þjóðlífsins, þrátt fyrir stóryrtar yfirlýsingar ráðamanna um að nú skuli gera hlutina öðruvísi og með gegnsæi, en það voru líkast til bara orðin tóm.

Að þessu sinni ætla ég engu að bæta við efnislega umfjöllun um skýrsluna sem lekið var, ég mun kannski gera það síðar þegar ég hef haft ráðrúm til að kynna mér innihald hennar. Í millitíðinni eru þeir hinsvegar ófáir sem eru þegar byrjaðir að fjalla um málið og hjálpast að við að baða skítinn í dagsljósi, sem er vel. "Bloggheimar loga" er orðið að stöðluðu orðatiltæki upp á síðkastið í íslensku málfari, og á vel við nú sem oft áður, en einnig hef fengið af því fregnir að á Facebook samfélagsvefnum ætli nú allt um koll að keyra meðal íslenskra notenda. Netmiðlar og einstaklingar sem hafa vettvang á netinu keppast um að setja inn tengla á WikiLeaks og Kaupþingsskýrsluna í mótmælaskyni, reiði fólks kraumar undir og margir ganga svo langt að boða byltingu og uppreisn gegn þeirri skoðanakúgun og siðspillingu sem tröllríður hér öllu. Ég vil ekki hvetja til ofbeldis en að öðru leyti styð ég heilshugar þá sjálfsögðu kröfu sem uppi er um róttækar breytingar með góðu eða illu, sem og að þeim sem bera ábyrgð verði umsvifalaust kastað af stólum sínum og út úr spillingarhöllum peningahyggju og valdagræðgi.

Ágæt leið til að koma á framfæri mótmælum og óánægju sinni væri e.t.v. að senda bara tölvupóst beint til hlutaðeigandi aðila, og jafnvel væri hugsanlega sniðugt að láta eintak af Kaupþingsskýrslunni fylgja með sem viðhengi. Ég læt því skjalið fylgja með í lok þessarar færslu, sem og tölvupóstföng sem hægt er að senda á. Þess má að lokum geta að umrætt lögbann nær eingöngu yfir fyrirhugaða umfjöllun RÚV um stórlánayfirlit Kaupþings, en ekki til annara fjölmiðla né heldur til bloggsíðna eða tölvupóstsamskipta.

• Þórarinn Þorgeirsson ([e-mail]) forstöðumaður lögfræðisviðs Kaupþings (netfang fengið úr lögfræðihótun sem birtist á WikiLeaks)

• Rúnar Guðjónsson ([e-mail]) sýslumaður í Reykjavík (netfang fengið af vef sýslumannsembættis)

Kaupþing fékk lögbann á RÚV

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Kaupthing Bank - Corporate Credit