Heimsvaldastefna í hagsögulegu samhengi

Enn einu sinni varð til hjá mér heljarlangur pistill úr því upphaflega átti að vera athugasemd. Í þetta sinn var mjög athyglisverð umræða hjá Jóni Steinari um stóra samhengið í efnhags-/stjórnmálum sem nú brennur á vörum margra sem og lyklaborðum. Meðal þess sem bar á góma var heimsvaldastefna í hagsögulegu samhengi, zíonismi (bjóst aldrei við því að skrifa þetta í sömu setningunni ;) og margt fleira. Af því tilefni vil ég kynna hér sögu Warburg ættarinnar sem er meira en lítið forvitnileg. Ekki síst þeirra bræðra Felix, Paul og Max, en meðal góðvina og viðskiptafélaga þeirra í Bandaríkjunum voru t.d. Goldman, Sachs, Lehman, Rockefeller og Bush fjölskyldurnar. Sumt af þessu kemur eflaust fyrir í myndinni, en örugglega ekki allt!

Felix Warburg sat lengi vel í stjórn Kuhn, Loeb & Co. fjárfestingarbankans sem átti í nánu samstarfi við George Herbert Walker og Edward Henry Harriman ásamt sonum hans Roland og Averell sem síðar varð viðskiptaráðherra, ríkisstjóri New York og yfirmaður Marshall-áætlunnarinnar um endurreisn Evrópu eftir seinni heimsstyrjöld. Saman stofnuðu þeir fjárfestingarbankann Brown Brothers Harriman og náðu undirtökum í Hamburg-Amerika Line, stærsta skipafélagi heims á þeim tíma. Meðeigandi þeirra í bankanum var Prescott, sonur Samuels P. Bush stjórnarmanns í 4. umdæmi Seðlabankans og tengdasonur Walkers, en hann gegndi stöðu forstjóra skipafélagsins þegar það var rannsakað af bandarískum yfirvöldum vegna gruns um áróðursstarfsemi í þágu þýskra nasista. Prescott var reyndar í hópi manna sem beittu sér beinlínis fyrir því að Bandaríkin tækju upp sömu stefnu og Hitler og Mussolini til að takast á við heimskreppuna og gengu svo langt að skipuleggja valdarán, sem þó varð ekki að veruleika (a.m.k. ekki þá). Núlifandi sonur hans er hinsvegar George H. W. Bush (forseti #41) og sonarsonurinn því George W. (#43) eins og lýðum er væntanlega ljóst, og því spurning hvort valdaránið heppnaðist ekki einmitt um síðir?! (Svo á Jeb meira að segja að bjóða sig fram næstur, þ.e. 2012) Færri vita þó sennilega að annar afkomandi Prescotts, George Herbert Walker IV var háttsettur stjórnandi hjá Lehman Brothers áður en sá banki fór í þrot á dögunum. Enn einn nafntogaður samstarfsmaður Harriman og félaga var Percy Rockefeller sem sat m.a. í stjórn bankans um tíma, en meðal stærstu verkefna þeirra var að gæta hagsmuna þýzka iðnjöfursins Fritz Thyssen vestan hafs. Hann hafði (a.m.k. framan af) náin tengsl við þýska nasistaflokkinn og fór að lokum svo að ýmis fyrirtæki þeirra kumpána í Bandaríkjunum voru gerð upptæk í krafti laga sem bönnuðu viðskipti við óvinveittar ríkisstjórnir. Þess má geta að þeir félagar Harriman og Bush menntuðu sig allir í Yale háskóla og gengu þar í leynifélagið alræmda Skull & Bones eins og er hefð fyrir í þessum fjölskyldum (Prescott og Roland voru t.a.m. bekkjarbræður)

Paul Warburg stjórnaði um tíma fjölskyldufyrirtækinu M.M.Warburg & CO sem langafi þeirra bræðra stofnaði í Þýskalandi. Upp úr aldamótunum 1900 flutti hann sig hinsvegar um set yfir til Bandaríkjanna þar sem hann varð síðar hugmyndasmiðurinn að Seðlabanka Bandaríkjanna (Federal Reserve System) og sat í fyrstu stjórn hans á landsvísu. Hann var einnig skipaður fyrsti stjórnarformaður Council on Foreign Relations (CFR) við stofnun þess. Til gamans má geta þess að Paul sat um tíma í stjórn Wells Fargo bankans sem komst í fréttirnar nýlega þegar hann fór í þrot og var á endanum þjóðnýttur.

Max Warburg tók við stjórn fjölskyldufyrirtækisins heima í Þýskalandi nokkru á eftir Paul og þjónaði þar m.a. hlutverki efnahagsráðgjafa Vilhelms II keisara í aðdraganda fyrri heimsstyrjaldar. Milli stríða sat Max í stjórn þýzka fyrirtækisins IG Farben sem síðar var þjóðnýtt af nazistum og framleiddi m.a. gasið fyrir útrýmingarbúðir þeirra. Sonur hans, Eric Warburg stofnaði seinna sinn eigin fjárfestingarsjóð og á hann hluti í fjölmörgum fyrirtækjum á sviði fjarskipta-, tækni- og hergagnaiðnaðar. Þess má einnig geta að frændi þeirra Siegmund Warburg stofnaði sinn eigin fjárfestingarbanka í London en hann rann síðar saman við svissneska UBS bankann sem nú á í vandræðum eins og margir aðrir.

Síðast en ekki síst skal nefndur sonur Pauls, James Paul Warburg en hann hóf snemma feril í fjármálum. Hann sat í stjórn Manhattan Bank (síðar Chase Manhattan og nú JPMorgan Chase) árið 1932 þegar hann var einnig skipaður efnahagsráðgjafi Roosevelts forseta í miðri Heimskreppunni Miklu. Ári seinna voru sett fræg lög sem heimiluðu Bandaríkjastjórn að gera upptækt allt gull og silfur í einkaeigu gegn afhendingu "ríkistryggðra" skuldarviðurkenninga (peningaseðla), á gengi sem var þó ákveðið af stjórnvöldunum sjálfum sem áskildu sér svo rétt til að breyta því síðar. Þar með var verðtrygging fjármagns í reynd afnumin og dollarinn féll um 40% í kjölfarið, sem markaði upphafið að sívaxandi beitingu peningamálastefnunnar í þágu pólitískra skammtímamarkmiða, á kostnað tengingar við raunverulega verðmætasköpun og þar með langtíma-þjóðarhagsmuni. James hætti störfum fyrir ríkisstjórnina árið 1934 en sneri aftur 1942 í miðri heimsstyrjöld sem deildarstjóri á Upplýsingaskrifstofu Varnarmálaráðuneytisins ("áróðursráðuneytið"). Fræg eru eftirfarandi ummæli sem hann lét falla í vitnisburði sínum fyrir Utanríkismálanefnd Bandaríkjaþings árið 1950 (lausl. þýð.): "Við munum fá Alheims Stjórnvöld hvort sem ykkur líkar betur eða verr. Eina spurningin er hvort það verður með valdbeitingu eða samþykki."

Það þarf semsagt að skoða söguna svolítið langt aftur í tímann til að skilja hver vegna zíonistar (sem er ekki sama og gyðingar!) hafa svo mikil völd sem raun ber vitni í heiminum og virðast geta haft puttana í nánast öllu sem þeim sýnist. Ástæðan er m.a. sú að þeir ráða leynt og ljóst yfir stórum hluta hins alþjóðlega hagkerfis, hafa dollarann og þar með flesta aðra gjaldmiðla í heljargreipum sínum. Þannig geta þeir stjórnað efnahagslegum örlögum heilla þjóða, ekki síst þeirrar bandarísku.